این زخم ها ناشی از بیماری زمینه ای دیابت میباشند و بر اساس علت ایجاد زخم به انواع نوروپاتیک، عروقی، نوروایسکمیک و زخم ناشی از فشار تقسیم بندی میشوند.
در نوع نوروپاتیک که به علت ایجاد اختلال در اعصاب محیطی پا رخ میدهد بیش تر در کف پا دیده میشود و اغلب با پینه های اطراف زخم همراه میباشد.
در نوع عروقی که در اثر انسداد نسبی یا کامل عروق پا رخ میدهد که با سونوگرافی کالر داپلر و اندیکس ABI قابل تشخیص است. در این نوع ممکن است گرفتگی مربوط به عروق وریدی (سیاهرگی)یا شریانی (سرخرگی)باشد. در نوع اول (وریدی)که مربوط به گرفتگی های عروق وریدی است، معمولا در نواحی ساق پا در محل کشش جوراب تا پاشنه رخ میدهد. در نوع دوم( شریایی)که در اثر عدم خونرسانی مناسب به عضو انتهایی بدن رخ میدهد، بسیار دردناک است و احتمال عفونت در آن بسیار بالا میباشد و معمولا در حاشیه و در لبه های پا و در انگشتان و پاشنه امکان ایجاد زخم وجود دارد، در این افراد بیمار در حال استراحت هم احساس درد را دارد.
در نوع نوروایسکمیک ترکیبی از دو نوع بالا را شاهد هستیم.
زخم های ناشی از فشار که به خاطر فشار وارد شده به ناحیه ای از پا در این بیماران ایجاد میگردد.